czwartek, 23 czerwca 2011

"Eragon"

Tytuł: "Eragon"
Autor:
Christopher Paolini
Wydawnictwo:
Mag
Ilość stron:
496
Ocena: 
10/10
Cena:
32,00

Gdy pierwszy raz zobaczyłem książkę pt.„Eragon” wiedziałem, że muszę ją przeczytać. Jakaś tajemnicza siła pchała mnie do tej powieści fantastycznej. Już sama okładka zaciekawiała i sprawiała, że chciało się sięgnąć po właśnie ten, a nie inny egzemplarz.
Powieść ta stanowiąca pierwszy tom cyklu „Dziedzictwo” została napisana przez Christophera Paoliniego- zdolnego, młodego, amerykańskiego pisarza kochającego fantastykę. 
Opowiada ona o losie piętnastoletniego chłopca- Eragona wychowującego się wraz z kuzynem Roranem na farmie swego wuja Garrowa.  Młodzieniec ów pewnego razu, będąc na łowach odnajduje tajemniczy kamień, który później okazuję się jajem… jajem z którego wykluwa się smok. Moment ten całkowicie zmienia dotychczasowo życie chłopca. Wokół niego zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Jego rodzinną wioskę Carvahall nawiedzają  szkaradne, humanoidalne stwory zwane Ra’zacami, które z polecenia imperatora Galbatorixa próbują schwytać nowego Smoczego Jeźdźca. Są one bezwzględne w swych poczynaniach… palą dom Eragona i zabijają jego wuja. Młodzieniec musi uciekać. Nie wie co dalej robić, przepełnia go strach i ogromna chęć zemsty. Z pomocą przychodzi mu Brom. Eragon u jego boku postanawia wyruszyć w niebezpieczną i zarazem fascynującą podróż…
         Christopher Paolini pisze w sposób zrozumiały i łatwy w odbiorze. 
W swej powieści stworzył bogaty język elfów, krasnoludów oraz urgali. Zabieg ten nadaje książce nutkę tajemniczości oraz pozwala czytelnikowi lepiej odnaleźć się w świecie smoków i magii. Dodatkowym atutem „Eragona” jest obecność mapy Alagaësii- krainy, w której toczy się akcja powieści. Dzięki niej czytając dzieło Christophera Paoliniego możemy śledzić trasę jaką pokonują bohaterowie.
Książka ta, jak chyba każda należąca do literatury fantasy, świetnie rozwija naszą wyobraźnię i zabiera nas choć na kilka chwil w świat, w którym nie jeden z nas chciałby się tak naprawdę znaleźć. Pobudza ona również nasze uczucia. W zachowaniach bohaterów „Eragona” czasami możemy dostrzec cząstki siebie. Razem z nimi dojrzewamy wewnętrznie, przeżywamy ich wzloty i upadki, momenty radości i smutku oraz  poznajemy uczucia jakimi siebie wzajemnie darzą.
         Powieść ta trzyma nas cały czas w napięciu. Zawiera wiele nieprzewidywalnych zwrotów akcji. Ogólnie rzecz biorąc jest ciekawie zbudowana. Czytając ją, ani przez chwilę się nie nudzimy. Nie zawiera ona długich, nudnych opisów nic nie wnoszących to książki, co stanowi duży plus dla autora.
Moim zdaniem książka ta jest jedną z lepszych jaką zdarzyło mi się przeczytać. Chciałbym ją polecić nie tylko wiernym fanom fantasy, ale również każdemu kto nigdy nie miał styczności właśnie z literaturą takiego typu. Być może, osoby pozytywnie zaskoczone urokiem „Eragona”  otworzą swe serce dla takich dzieł i sięgną po inne egzemplarze literatury fantasy. Myślę, że zaciekawi ona wielu.

czwartek, 16 czerwca 2011

"Szepty zmarłych"


Tytuł: "Szepty zmarłych"
Autor: Simon Beckett
Wydawnictwo: Amber
Ilość stron: 256
Ocena: 7/10
Cena: 28,00

Simon Beckett to brytyjski dziennikarz i pisarz. Publikował m.in. w „The Times”, „The Independent on Sunday”, „The Daily Telegraph” i „The Observer”.  Był już wcześniej autorem kilku powieści i nowel kryminalnych, jednakże większy rozgłos zyskał dopiero po wydaniu w 2006 powieści Chemia śmierci z gatunku thrillerów medycznych, której głównym bohaterem był David Hunter. Książka ta była nominowana do nagrody Złoty Sztylet, przyznawanej w gatunku powieści kryminalnych. „Szepty zmarłych” to kontynuacja „Chemii śmierci”.
Tennessee. Ośrodek Badań Antropologicznych, lepiej znany pod inną nazwą „Trupia Farma” jest miejscem, gdzie David Hunter postanawia otrząsnąć się po tragicznych wydarzeniach jakie niedawno wstrząsnęły jego życiem. Jeszcze kilka miesięcy wcześniej zmagał się z tragiczną śmiercią żony i córki oraz walczył z seryjną  morderczynią, która chciała zamknąć jego powieki na zawsze. Osobą, która napawała się widokiem  szkarłatnej krwi, wolno płynącej po ciałach swoich ofiar…
Antropolog sądowy docierając do Tennessee próbuje wrócić do dawnych zajęć po okiem doktora Toma Liebermana. Na nowo odkrywa tajniki zawodu rozkładających się ludzkich zwłok, wydzielających słodką i mdlącą woń, pokrytych larwami much i innych owadów. Taki widok przeraziłby pewnie wielu… ale nie Huntera.
Wewnętrzny spokój Davida niespodziewane burzy tajemnicze śledztwo… śledztwo, które wyjaśnia przyczynę wielu okrutnych zabójstw dokonanych na zwykłych ludziach.
         Książka ta porusza problemy natury psychologicznej. Zagłębiając się w nią odkrywamy świat mordercy, poznajemy jego przesłanki i uczucia, dowiadujemy się dlaczego wstąpił na drogę zbrodni. Z drugiej jednak strony wcielamy się w postacie ludzi, którzy pragną rozszyfrować zbrodniarza i udaremnić jego czyny. Wszystko to pozwala nam lepiej odczuć i zrozumieć skomplikowaną osobowość ludzką. Thriller ten przez cały czas trzyma nas w ogromnym napięciu. Wyzwala w czytelnikach wiele uczuć, takich jak niepewność, ciekawość czy wzruszenie… Simon Beckett, chcąc nas jeszcze bardziej zaciekawić w niezwykły, ale jednocześnie przejrzysty sposób opisuje tajniki zawodu antropologa sądowego. Na szczególną uwagę zasługują tutaj chociażby opisy procesu identyfikacji zwłok czy skomplikowanej anatomii człowieka. Już po przeczytaniu kilku pierwszych stron książki dostrzegamy wyrazistość jego języka, który czyta się z ogromną lekkością.
Z pewnością mogę stwierdzić, iż jest to książka godna polecenia. Szczerze zachęcam wszystkich lubiących taką właśnie literaturę do przeczytania tego egzemplarza.

"Czas pogardy"


Tytuł: "Czas pogardy"
Autor: Andrzej Sapkowski
Wydawnictwo: superNOWA 
Ilość stron: 319
Ocena: 9/10
Cena: 36,90

Książka pt. „Czas pogardy” to już kolejna część sagi o Wiedźminie napisana przez Andrzeja Sapkowskiego. Autor ten jest laureatem licznych nagród, w tym prestiżowego Paszportu „Polityki”, w 2003 roku nominowano go do literackiej Nagrody Nike.
Powieść ta- należąca do literatury fantasy ukazuje zawiłe losy Geralta z Rivii. Ów bohater trudni się wiedźmiństwem- broni słabszych walcząc z istotami, których nie powinno być na świecie… wiwerny, wampiry, wilkołaki, strzygi… ale oczywiście nie za darmo. Tym razem przyszło mu stoczyć pojedynek z własnym przeznaczeniem, od którego nie można uciec. Jego głównym celem jest uratowanie dziewczynki o imieniu Ciri- Dziecka Niespodzianki przed niecnymi intrygami władców, czarodziejów i wszechobecnych szpiegów. W trakcie, gdy Geralt wraz z Yennefer, czarodziejką i jego wielką miłością, starają się ją chronić, na świecie trwa wielka wojna. Nilfgaard podbija kolejno kraje północy, a w lasach ukrywają się Komanda elfów- zwanych Wiewiórkami, które walcząc o odzyskanie zabranych im przed laty ziemi bezwzględnie zabijają ludzi i ich sprzymierzeńców. Wszędzie panuje strach i niepewność co przyniesie jutro.
         Książka ta w świetny sposób pokazuje bezradność ludzi w konfrontacji z przeznaczeniem. Uzmysławia nam również kruchość i przemijalność życia oraz odwieczną walkę dobra ze złem, Ładu z Chaosem.
         Dzięki niezwykłemu językowi, jakże bogatemu i wyrazistemu, jakim posługuje się Andrzej Sapkowski „Czas pogardy” niesamowicie pobudza naszą wyobraźnię, zabiera nas w inny świat. Świat pełen tajemnic, magii i niezwykłych przygód , w którym chociaż przez chwilę możemy zapomnieć o codziennie dręczących nas problemach.
         Powieść ta posiada świetną kompozycję. Czytając już pierwsze strony zdajemy sobie sprawę z geniuszu autora i nie potrafimy się od niej oderwać. Cały czas trzyma nas w napięciu. Pragniemy dowiedzieć się co za chwilę wydarzy się w tej pełnej niespodziewanych zwrotów akcji książce. Kolejnym atutem „Czasu pogardy” są bohaterowie- perfekcyjnie stworzeni i posiadający niepowtarzalne osobowości.
         Cieszę się, że mogłem przeczytać tę książkę, ponieważ była bardzo ciekawa. Na pewno zrobię to jeszcze raz. Polecam tę powieść wszystkim kochającym niezwykły świat literatury fantasy oraz przygód. Z pewnością nikt nie będzie żałować, że przeczytał tę książkę, ale wprost przeciwnie z wielką chęcią sięgnie po kolejny tom sagi o Wiedźminie.